Anne ve babaların en sıkıntı çektikleri konulardan biri bebeklerine uyku alışkanlığı kazandırmalarıdır. Yenidoğanın ya da 6-7 aylık bir bebeğin, hatta bazen daha büyük yaşta bir çocuğun uyku düzeni olmayışı, anne ve baba için sıkıntı veren, kaygı yaratan bir durum halini alır. 'Birseyler ters gidiyor', 'Cocugumda bir gariplik mi var', 'Doktorunu aramalı mıyım' gibi soruların da ardı arkası kesilmez. Anne ve babanın kendi uyku düzenlerinin bozulması da stres için yeterli bir sebeptir. Geceleri uyanmak ve çocuğu sakinleştirmek için gerekli olan enerjiyi bulmak son derece güçtür. Uykuyu bir sorun gibi algılamak ise aile içi dinamiklere ciddi zarar verebilir. İlişkiler güçleşir, çalışan anne babaların dikkat ve konsantrasyonlarında büyük ölçüde eksiklikler ortaya çıkar. Hele de mükemmel anne olmaya çalışan anne ve babalar için bu durum başarısızlık gibi algılanabilir.
Uzun uykuyu engelleyen en önemli şey bebeğin uyandığında, kendiliğinden uykuya dalmayı öğrenememesidir. Yenidoğanlarda ve 6 aylıktan küçük bebeklerin uyku alışkanlığını kazanmaları için henüz küçütürler, anne ve babanın kucağına, sarılmaya, tutulmaya ihtiyaçları vardır. Onun bu ihtiyaçlarını gidermek adına uyku düzenini kurmanız biraz zor olabilir. Ancak 6 ay ve sonrası düzenli ve deliksiz uyku uyumasını sağlamak için iyi bir dönem. Çocuğun uykuya dalma alışkanlığını kazanması aynı zamanda bireyselleşme anlamında çocuğun işine yarayabilir. Yapılması gerekenlere kısaca göz atalım;
Çocuğunuzun yatmadan evvel uygulanan bir sistemi olmalı. Yıkanıp, altının değiştirilip, temiz kıyafetlerinin giydirilip, dinlendirici bir müzik ve kısık ışık ortamında yatağa yatırılması çocuğun da bu davranışı öğrenebilmesi açısından iyidir.
Yatağa yattıktan sonra bazı çocuk rahatlıkla uykuya dalabilirken, bazısı hemen ağlamaya başlıyabilir. Öncelikle ağlama nedenlerini gözden geçirin. Fiziksel bir sebep yoksa, bebeğinizi yataktan almayın. Bir süre odasında vakit geçirin, masal okuyabilir, ya da sessiz kalıp sadece eşlik edebilirsiniz.
Ağlamaya devam etse dahi, iyigeceler dileyip, odasından çıkın.
Belli zaman aralıklarıyla çocuğunuzu kontrol edin. İlk zamanlarda 5 dakika aralıklarla kontrol etmenizde fayda var, daha sonraları çocuk alıştıkça süreyi uzatabilirsiniz.
Aralıklarla kontrol ettiğinizde, kucağınıza almamanız, sözel olarak telkin etmeniz, bir sorunu var mı yok mu diye kısaca bakıp çıkmanız yeterli olacaktır. Anca bu süre içinde ağlama krizlerine girebilir, uygulamanızda çok sert ve katı olmayın, esnek davranmaya çalışın. Bir anne olarak biliyorsunuz ki çocuğunuzun da kendine ait bir iç dünyası var ve günden güne değişkenlik gösterebilir.
Rutininize mümkün olduğunca bağlı kaldığınız takdirde çocuğunuz uygun tepki vermeye başlayacak ve uyku davranışını geliştirecektir. Bu alışkanlığı kazandırmaya çalışırken çocuğunuzun şefkat ve destek ihtiyaçlarına asla seyirci kalmamalısınız. Bazı zamanlarda bebeğinizin fiziksel bir sorunu olabilir (örn; diş çıkartma). Bu sebeple onun ihtiyaçlarını ve değişkenliklerini asla gözardı etmeyin.
Psybot -