Sınır kişilik bozukluğu, özellikle ilişkilerde terkedilme, ayrılma veya ayrılma olasılığı ortaya çıktığında yoğun belirtilerle kendini gösteren bir hastalıktır. Bu dönem eğer atlatılırsa, şikayetler hızla kaybolabilir ve rahatsızlık iyileşmiş gibi bir yanılgı içine düşülür. Aslında hastalık, bir sonraki ayrılma dönemine kadar uykuya yatmıştır.
Borderline kişilik bozukluğu veya kişilik özelliklerine sahip olan kişiler yaşamalarının çoğunu bahsedilen hareketli dönemlerden daha çok, boşluk duygusunun eşlik ettiği, sevilen kişilerle çatışmadan kaçındıkları ve aşırı uyumlu olabildikleri ruhsal durumlar içinde geçirirler. Kişiler bu dönemde boşluk hissi dışında herhangi bir sıkıntı yaşamayabilirler. Aslında kaybedilmekten korkulan kişilere aşırı uyum göstererek yaşadıkları bu dönemde, ortaya çıkacak bir kriz anında patlayacak öfke biriktirmektedirler.
Sonra birgün beklenen olur. Sevilen kişi veya eş, ayrılmayı işaret eden bir davranış gösterir. Kişi kendisini sevilmez, terkedilmiş, çaresiz hisseder. Algılanan acı çok fazladır. Tam bu sırada, bir önceki dönemde biriktirilmiş olan öfke tüm yoğunluğu ile ortaya çıkar. Sevilen ve yüceltilen kişi artık düşman olmuştur. O kişiye zarar vermek için elden ne geliyorsa yapılır. Evden kovulur, patronuna şikayet edilir, yasal problemleri varsa deşifre edilebilir, tartaklanabilir, intahar tehditleri ile manuple edilebilir… Kişi adeta kendisine yapılan haksızlıkların intikamını alan kontrolü yitirmiş kızgın bir çocuk gibidir.
Bu hal de bir süre sonra sona erer. Yapılan abartılı tepkilerden aşırı bir suçluluk hissi başlar. Kişi bu dönemde kendisini cezalandırabilir. Gösterdiği tepkileden ötürü kendisine kızgındır. Bu kendini cezalandırma döneminden sonra kişi yine yaptıkları için aşırı özür dilediği ve eşine aşırı uyum gösterdiği duygularından kopuk moduna geri döner. Bir sonraki kriz anına kadar…
Sınır kişilik bozukluğu olan kişilerin aile öykülerinde fiziksel, cinsel, sözel kötüye kullanımın, patlayıcı öfkeler veya şiddetin, eksik veya tutarsız anababa bakımı ve şefkat, Eleştirel, dışlayıcı ve çocuğun gereksinim ve duygularını bastıran ortamlar sık rastlanır. Ayrıca biyolojik olarak da duygusal değişkenlik ve dürtüsel özellikler hastalığın kökenin de rol oynar.
Uzun yıllar tedavisi imkansız veya çok zor olarak kabul edilen bu rahatsızla ilgili umut verici araştırmalar yapılmaktadır. Son yıllarda Hollandalı bir grup tarafından, 86 sınır kişilik bozukluğu vakası ile yapılan çok merkezli bir araştırmada, Şema Terapi’nin hastalığın tedavisinde, o zamana dek tek etkili tedavi olarak kabul edilen Transferans Odaklı Psikoterapi’ye göre daha etkili olduğu bulunmuştur.
Üç yıl süren ve haftada iki seans olarak yürütülen bu psikoterapi çalışmalarında tam iyileşme Şema Terapide %45, Transferans Odaklı Terapide ise %25, belirgin iyileşme ise Şema Terapide %66, Transferans Odaklı Terapide ise %42 olarak saptanmıştır. Bu sonuçlar tedavisiz olarak kabul edilen bir rahatsızlık için oldukça umut vericidir.
Borderline Kişilik Bozukluğunun Şema terapi ile tedavisinde izlenen aşamalar şunlardır
1. Terkedilmiş Çocuğu İyileştirmek: Kişinin ayrılmaya ve yalnız kalmaya olan hassasiyeti azaltılır. Ayrılma ve yalnızlığın abartılı algısı ve sonuçları gözden geçirilir.
2. Kopuk Korungan’ı Atlatmak: Kişinin hayatının çoğunu geçirdiği ve çevresindekilerle gerçek bir duygusal bağlanmaya girebilmesini engelleyen bu modun atlatılması sağlanır.
3. Duygulanım Düzenlemesi ve Başaçıkma Becerileri: Bu aşamada kişiye öfke kontrlü, duygularını uygun yöntemlerle ifade edebilme becerileri kazandırılır.
4. Cezalandırıcı Ebeveynle Savaşmak: Kişinin, kendisine yönelik aşırı katı tutumunu tanıdığı ve onla savaşabilmesi için gerekli argümanları ve teknikleri edindiği bir dönemdir. İçindeki aşırı eleştirel ses, artık onun sesi olmaktan çıkar. Karşı konulması ve özellikle yaralı yanlarımızın kendisinden korunması gerektiği anlaşılan bir duruma dönüşür.
5. Kızgın & Dürtüsel Çocuğu Yeniden Yönlendirmek: Burada öfkenin sağlıklı yollarla dışa vurulması ve yıpratıcı tepkilerin sınırlandırılması için teknikler edinilir.
6. Sınırları Belirlemek: Kişi kendisinin ve başkasının sınırlarını algılamayı öğrenir.
7. Sağlıklı İlişkiler Geliştirmek: BKB olan kişiler genellikle rahatsızlıklarına uyan kişilerle beraber olma eğilimindedirler. Buna Şema Kimyası denir. Kişi şemaları yani rahatsızlığını tetikleyen kişilere karşı bir çekim hisseder.Yani herkese mavi bocuk dağıtan, çapkın, tutarsız kişiler çok daha fazla çekim yaratırlar. Dolayısı ile kişi ilişkilerinde beklediği felaketleri yaşayacağı eşler seçme eğilimindedirler. Bu aşamada, kendini gerçekleştiren kehanetler yaratmak yerine, kişiler daha sağlıklı ilişkiler geliştirmek için yeni bakış açıları geliştirirler.
8. Bireyselleşme: Doğal eğilimlerini izleyerek, kişiler kendilik sınırlarını oluştururlar ve güçlü bir kimlik algısı geliştiriler.
9. Aşamalı Sonlandırma: Kendilik sınırlarının belirginleşmesi ile aşamalı olarak tedavi sonlandırılır.
Borderline (Sınır) Kişilik Bozukluğu ve Şema Terapi ile Tedavisi
Bu konuyla ilgili kendine-yardım kitaplarımız:
Psybot -
Merhaba H.Alp bey ben rabja arkadaşım da aşırı sinir hastalığı var kendine zarar veren sinirlenince gözünün önünü görmeyen biri cabuk sinirlenen biri sinirlenince sinirlendiren kişiye herşeyi yapacak kadar gözü kara ona yardim etmek istiyorum ama o psikologa gitmek psikiyatrik olarak hicbir tedavi görmek istemiyor kendimce ona nasıl yardımcı olabilirim ne yapabilirim yazdiklarinizi okudum ama nasil uygularim bilmiyorum lütfen yardımcı olurmusunuz.
5 aylık bi ilişkim var yaşadıklarımız çalkantılar onun bolderline olduğunu farketmemi sağladı çok sevmesem çoktan terk etmem gerekirdi yaşattıkları çok zor.kendisine bunları anlattım geçmişinde yaşadıklarıyla bağlantı kurdu ve oda kabullendi tedavi olmayı kabul etti şimdi ona gerçekten yardımcı olabilecek bi doktor arıyorum çünkü yanlış bir doktora gidersek yaklaşımını beğenmez vr işe yaramaz bulursa bir daha gitmeyi kesinlikle kabul etmez biliyorum.ANKARA
Merhaba hocam .. Ben yaklasik 1e yokdor tedavi goruyorum.baslangicim tim ile oldu suanda ne ben bile bilemiyrum konulan tanilardan.ilpanik bozukluk+touretto sendromu ara ara major delresyon,bipolar bozukluk...ilgimi ceken bir makale okuduktan sonra size yazmak istedim.ben capa universtesi tarafindan 4 yil boyunca borderline kisilik bozuklugu tedavisi gordum ama hizmc bi zaman bi taniyi kabullenmedim .fakat bi kac aydir kendimi borderline olarak hissediyorum.fakat son iki yilimi bipolar bolumunde tedavi olarak gecirdim.bi cok yatisim oldu.ekt gordum.yaklasik 9 aydirda kendi talebim ve imkanlarimla terapi goruyorum.ben ne oldugumu bilmek istiyorum.bana hatdim etmenizi istiyorum...
6 yıllık evliyim ve 2 çocuğumuz var eşim sanırım borderline :( ancak ben bir işadamıyım ve sürekli seyahatlerim, iş toplantılarım ve mesailerim oluyor. 1- eşim ben yanında olmadığımda aşırı tepkiler vererek bana onsuz olduğum her anı zehir ediyor. 2-sürekli olarak onu terk edeceğimi düşünerek bana blöf ile terk edecebileceğimi söylüyor, 3 kere ayrılmaya karar verdim ve aile içinde kalması gereken konuları bütün herkese anlattı, sonra çok çok pişman oldu ama bana düşmanlarımdan çok daha fazla zarar verdi 3-bir anda ve sürekli olarak panik halinde davranıyor, etrafındaki herkesle kavacı bir tutum içinde yaşıyor, gerilimsiz günümüz geçmiyor. 4-ev içinde saygı kelimesinden bahsetmemiz mümkün değil 5-aşırı baskıcı abi yoğun ve dayak olan bir çocukluk ve gençlik yaşamı olmuş(sonradan öğrendim) 6-kendisine her türlü imkanı vermeme rağmen hala ve sürekli olarak kendisini boşlukta hissediyor. 7-hatalı davranışları sürekli olarak tekrarlanıyor ve her defasında bana; düzeltmeye çalılştığını söylüyor ama değişen hiç bir şey olmuyor malesef
Bu anlattıklarınızın aynısını 3 senelik nisanlima yaptım en sonunda bitti şimdi anlıyorum ona yaptığım bu kötü davranışları şu anda bitmiş nefes almaktan sıkılmış haydeyim ayrildigimizdan beri madde kullanmaya başladım bana yardımcı olun nasıl kurtulacam bu durumdan isimden oldum evden berbere gidicek cesaret bulamiyorum kendime cok kotu haldeyim bana tavsiyede bulunun doktor bey
Bende de bu borderline hastalığı var ama birkaç yazılan özelliği hariç duyguların çok kısa surekli değişiyor nasıl düşüneceğimi bilmiyorum bir sevinip bir üzülüyorum düşündüğüm beni kötü hissettiren şeyler sürekli değişiyor ruh halim ağlıyorum daha sonra sakinlesiyorum ama çok kısa zaman içinde tekrar aynı durumu yaşıyorum ogrenciyim ve bu durum derslerimi kötü etkiliyor hayatıma biri girince daha çok oluyor bu bunalim oluyor ne yapmam gerekir bu yüzden ilişkilerim sağlıklı değil yapmam gereken şeyleri açıklayın lütfen
Merhaba Alp Bey.. Ben Çerkezköy de yaşayan İzmirli bir öğretmenim..Eski eşim Alsancakta psikiyatri uzmanı ve bende borderline kişilik özelliklerinin yoğun olduğunu söylemişti...Memleket değiştirince bendeki bu özelliklerin bir bozukluğa dönüşmüş olabileceğinden endişe duyuyorum..Doğru dr.u bulmam şart..Beni yönlendirirseniz çok müteşekkir olurum.. İyi çalışmalar..
Merhaba ben 13 seneden beri bordurlen tedavisi görüyorum 25 defa hastane yatışım oldu 15 defa da şok tedavisi gördum kullanmadım ilaç kalmadı artık iyi olma umudumu kaybetmeye başladım sanırım artık hiç iyi olamıcam ne yapıcamı bilmiyorum artık
4 aylık evliyim, gerçekten eşimi severek evlendim. Ancak özellikle benim ailemle yaşadığım şeyler ve internette yaptığım araştırmalar sonucu büyük çoğunlukla borderline olduğunu düşünüyorum. benimle birlikte çok mutlu gözüküyor ve tabir-i caizse bana kölelik yapmadığı kaldı. Ancak ne zaman bir problem olsa veya problemleri konuşmaya çalışsak kaçmak için yer arıyor. Konuşulduktan sonra da 3-4 gün bana küsüyor, tepki gösteriyor, kendi kendine yalnızım diye ağlıyor, babasına kızıyor ağlarken, beni yalnız bıraktınız diye ailesine kızıyor, odaya kendini kilitliyor. Bunlar hep bazı problemleri annem ve benle konuşmaları sonrası oldu. Sanki sıkıntıları konuşmaktan kaçıyor. Birkaç gün sonra da ben seni haketmiyorum moduna giriyor. Hatta kendi ayrıl benden gibi laflar etti. Önceleri ben onu telkin etmeye çalışıyordum ama yoruluyorum artık. Ben yüz vermeyince de sonra kendisi bana yaklaşıyor. Ama bu şekilde ne kadar sürer bilmiyorum. Konuşmuyor, ne istediğini söylüyorum böyle durumlarda, "Hiçbir şey istemiyorum" diyor. Annemle son konuşmasından sonra artık çalar saati filan da fırlattı. Bana bağırmaya da başladı. İlk zamanlar bana çok hürmetliydi belki de ondan yanıldım. Ama "gerçek yüzü" dedikleri şey sonradan çıkmış. Sanırım aileden sevgi görmemesinin payı büyük. Onunla bir şekilde konuşup tedavi olmasını isteyeceğim. Ancak hasta olduğunu kabul edeceğinden de şüpheliyim.
merhaba borderline hastası oldugumu öğrendim gittiğim psikiyatri bana bu hastalığın teşhisini koydu . Birşeyde bir işte bi durumda başarılı olurken aniden mutlu olmak yerine mutsuz oluyoru ve üzülüyorum bazen çok mutluyken kendi mutsuzluğumu kendim yaratıyorum birden sinirleniyorum sanki içimde bişey beni dürtüyo sinirimi çıkartamayınca yani öfke nöbeti geçiremeyince bu sefer çevremdeki insanlara özellikle en değer verdiğm insanlara bana iyi davranırken mesela bi konuşma esnasında birden onlara bağırabiliyor ve kötü sözler söyleyebiliyorum ve buna engel olamıyorum duygu durumum karmaşık ilaç antideprasan kullanmak ,istemiyorum çünkü antideprasan duygularımı köreltiyo ve bi zaman sonra bişey hissedememeye başlıyorum bana yardımcı olabilirmisiniz bu hastalıgın tam oalarak tedavisi nedir ?
50 yasindayim ve 16 yillik bir evliligi bitireli 4 sene oluyor... Herseyin en uyumlu gibi gözüktügü bir anda icimdeki "terkedilmis cocuk" hic bir öfke , kizginlik göstermeden ve fakat paramparca duygularla aglayarak "ayriliyoruz" dedim.... Bosandik ancak ortada karsilikli bir türlü bitmeyen bir bag var... görüsüyoruz..konusuyoruz.... bu bagin sahici mi, hastalikli mi oldugunu düsünmekten sahici davranamadim.. zaten gercek duygularimi ifade edip gösterebilen olamadim aslinda hic bir zaman (bunu simdi biliyorum) yorumlamakdan ve sanal korkularin kucaginda karsimdakini incitecek sekilde konusmayi saymazsak... Hatta esimin bana devam eden ilgisini bile kücümseyip durdum.... Belki sadece "sensiz olmaz, bana dön! dese" bitecekti... Ikimizde saniyorum kendiicimizdeki catismalarla basedemedik ve aramizdaki baga ragmen iliskiden vazgecmekten baska yol bulamadik... ama yine de duygusal tam ayrilamadik sanki... iki sene önce aylarca benimle ilgilenen ve bir türlü ilgi ve alakasinin sahiciligine güvenip inanmadigim ancak icten ice beni inandirmasini bekledigim biriyle bir tartismamiz sonrasi (artik beni istemeyecegi duygu ve düsünceleriyle azap icinde) kendisini telefonla aradigimda sesimi duyduktan sonra telefonu yüzüme kapatmasi ve ardindan da ulasilamaz olmasiyla hayatim boyunca kendimde görmedigim türde agresiv bir tepki verdim... O an yasadigim bayginlik duygusu, asagilanma ve utanmanin tarifi yok.. ve cektigim acinin... Bu kisiyle inisli cikisli devam eden , bir yaklasip bir uzaklastigim ve her uzaklasmada söyleyip yaptiklarimla beni yüzlestiriyordu bu insan... Kendisine ne kadar üzüntü verdigimi ne denli kabül edilemez davrandigimi vs ... Esimle tartistigimizda bana hic bu türden projeksiyonlari olmamisti.. Davranisimin kendisi ve bunun etkilerinden cok "NIYET OKUMASI" yapardi veya baska endiseleriyle tepki verirdi.... Kendi tutum ve duygulanimlarimla alakali kesfe cikisim ilk böyle basladi... Daha eskiden deprasyon yasadigimi düsünürdüm .. ancak kendimin ne denli ürkütücü ve yikici , kirici olabildigimi hic bir zaman anlayip görememistim.... Ancak ancak cok yakin bir zamana kadar hep hakliligimi görüyor ve dolayisiyla söyledigim her sifat ve yüklemi hakediyorsa bir insan neden söylemeyim diyordum... Manupulatif tutum Acittigimi, kirdigimi, herseyi parcaladigimi ya gercekten farketmiyordum ya da zaten kendi cektigim kadar bir aci verebilmeye karsimdakinin en ince zayif noktalarina vuruyordum.... Karsimdaki insan inatla benden vazgecmeyip alakasini kesmeyince bu sefer bunun arkasinda baska nyetler aramaya ve kendisini bunlarla suclamaya basladim.... Ve ilk önce HSP (high Sensitivity personality) oldugumu kesfettim.... O konuda destek ararken SKB isaretlerine rasladim.. yaptigim türm arastirmalar beni hep Borderline tanisina cikardi... cok zor, kabullenemedim.. cünkü iyilesemez olmak korkutucuydu.. bir ömür boyu en derinlerimdeki izdirapla yasamak zorunda kalacagini düsünmek bilmek korkunc bir sey.... Kendi kendime teshis koydugumun farkindayim ancak bunu böyle kabullenip ifade edebilmek ne kadar zor bilemezsiniz... ve saniyorum birbirlerinden cok cok farkli görüntüler vermelerine karsin her iki erkeginde "narsistik" özellikleri bendeki semalari tetikleyendi... Kocam bana dünyadaki tek kadinmisim gibi bakip davrandigi icin cinsel kimligimle alakali sikinti veya sorun hic yasamadim ancak sonraki tanisikligimda kiskanma duygusu en merkezde durdu... Sosyal hayatimda düsünceleri, algilayisi , empatisi ve zekasinin kivrakligi ile ilgi ve saygi duyulan biriyim.. Insanlar beni kendileri icin zenginlik görürler ancak ne kendime faydam var ne de bana yardim edebilen birileri... Artik yillardir yasadigim bu firtinali duygu akvaryumundan cikmak ve dengeli huzurlu bir hayat sürdürmek istiyorum... Tedaviye baslamak istiyorum... selamlar....
Merhaba bir psikiyatri ye gittim ve borderline teşhisi kondu.sürekli değil ama bazen çok çabuk sinirlenip sinirlendim insana ya da kendime zarar verebiliyorum.arkadaş ortamın sık sık değişiyor ama asla çook yakın bi arkadaşım olmadı.birde yapmayı ya da hakkında konuşmayı sevdiğim şeyler çok sık değişiyor
Merhaba bu yaziyi bugun kiz arkadasim yolladi bana. Biz 6 ay beraber olduktan sonra onun saglik probleri hatalari tabiki benimde hatalarim iliskimiz son buldu. 4.5 ay sonra uzerine yaptigimiz onca seye ragmen icimizdeki ask ve sevgi hala olmedigi icin bir araya geldik. Bu yaziyi okuyunca biraz daha cesaret aldim. Hic bir tedavisi gozukmeyen bu amansizmis gibi gozuken rahatsizligi onun yenmesini saglayana kadar onu asla terketmeyecegim. Bu ugurda olsek bile. Umarim bu kez askimiz daha guclu cikar ve ask ve sevgi bu hastaligin gercek ilaci olur. Eger bir gun bunu basarbilirsem nasil oldugunu burada paylasacagim. Bize sans dileyin cunki birbirimizi kaybetmek isetemiyoruz. Umarim herkez mutlu sona ulasir.
merhaba 15 yaşında bir kızım ve muhtelemelen yarın sabah uyandığımda buraya neden böyle bir yorum yazdığımı merak edeceğim ama şuan bunu istiyorum. ne yapacağımı bilmiyorum. daha önce çok kez ölmeye çalıştım. aslında ölmeyi çok istiyo muydum emin değilim. sadece şu tuhaf duygulardan kurtulmak istedim. kim bu yazıyı okur veya okuyan olur mu hiç bilmiyorum ama sadece yazmak istiyorum. gerçekten berbat hissediyorum. hiç bitmeyecek gibi geliyor ama şuan biri beni konsere çağırsa moda girip saçma sapan dans ederim muhtemelen. hoşlandığımı düşündüğüm biri var ve 1 saat önce onunla görüşmek için deli olurken şuan gram umrumda değil. ne istiyorum ya ben. profosyonel voleybol oynuyorum ve hayatımda istikrarlı giden ve duygularımın değiştirmesine izin vermediğim tek şey bu. 5 yılımı verdim ve pes edemem diyorum. ama lanet olsun berbat hissediyorum. Allaha bana yardım etmesi için dua ettiğim birsürü gece oldu. ama bana hiç yardım etmedi. berbat durumdayım ve sabah uyandığımda sadece saçma bir şekilde biraz ağlayıp tv izleyip antrenmana gidicem ve kendime gelicem.şuan Allaha dua etmiyorum. umarım vardır. ne anlatıyorum ben bilmiyorum. hayatımda ilk defa bir siteye yorum yapıyorum. ve neden gizli sekmedeyim hiçbir fikrim yok. antrenmana giderken lanet şişedeki bütün sular telefonuma boşaldığı için telefonum bile yok şuan. tuhaf hissediyorum. ve anlamsız geçiş olacak ama annem falan aşırı derece nereye kiminle gititğime ve genel olarak dışarı çıkmama çok çok fazla tepki veriyor. neymiş diken üstünde oluyomuş. neymiş başka işler mi yapıyormuşum.sadece kurtulmak istiyorum. istediğim intihar etmek değil. sadece daha huzurlu bir hayat yaşayıp herkes gibi ölmek. umarım başarabilirim. okuyan olursa teşekkür ederim. ücretli bişi değildr umarım bu. iyi geceler.